Geschichten aus dem Wienerwald:  Foto’s

Verhalen uit het Weense Woud is de letterlijke vertaling. Die Geschichte is echter ook de geschiedenis, de vooroorlogse jaren van de Tweede Wereldoorlog waarin het stuk zich afspeelt. We zien de verschillende maatschappelijke klassen en hoe die zich tot elkaar verhouden. We denken aan romantiek, heerlijk dansen op een Weense wals of aan de Oostenrijkse Gemütlichkeit en Höfflichkeiten. Dit alles samen met Schnapps und Bratwurst. Het leven is goed.
De aangekondigde verloving van de dochter van de speelgoedwinkelier (de Toverkoning) met de slager wordt afgebroken door de komst van de gepassioneerde Alfred. De gevolgen van zijn groot. Het resultaat is een spanning die gedurende het stuk oploopt tot een ontluisterend einde.
Horváth beweerde zelf dat hij in feite nooit komedies maakte: de humor in zijn stukken is een accurate weergave van de schrijnende absurditeit van de wereld. Die worden volgens de regisseur bepaald door ons zijn, ons handelen en de keuzes die we daarin maken. We worden beïnvloed door de tijd en de sociale omstandigheden waarin we leven. Bepalen we ons eigen lot?  Horváth houdt ons een spiegel voor en spreekt ons aan op onze verantwoordelijkheid.

De kleding maakt de mens.
Dit handelen komt ook tot uitdrukking in de kleding die de acteurs dragen. We zijn tenslotte allemaal gelijk en ons handelen bepaalt uiteindelijk wie we zijn. Daarnaast is ervoor gekozen elk karakter een individuele kraag te geven, wat door de acteurs als beperkend ervaren kan worden. Het beperkend denken in wie we denken te zijn. Deze kragen zijn gemaakt door (kleding)kunstenaar Soek Swamborn van blondfabric.com

Natuurlijk is ook over het decor nagedacht. Hopelijk kunt u herleiden waarom hiervoor gekozen is.

We zijn met z’n allen weer een geweldig proces aangegaan en hebben hopelijk weer een bijzondere voorstelling voor u neergezet. Een avond waarover gesproken zal worden.

 

/*